Και ναι, με τον Αύγουστο φτάνει και «επισήμως» το καλοκαίρι! Και μαζί, φτάνει και η περίοδος της αποφόρτισης, της χαλάρωσης, της επαφής με τη θάλασσα και τη φύση, της διασκέδασης, της ξεγνοιασιάς. Η στιγμή που αφήνουμε στην άκρη τα προγράμματα και τα email και τα προβλήματα που μερικές φορές μοιάζει να μην έχουν τέλος και που προσπαθούμε να ευχαριστηθούμε το εδώ και τώρα. Μέσα σε αυτό το αίσθημα χαλάρωσης και καλοπέρασης συνηθίζεται να πρωταγωνιστούν και οι γεύσεις του καλοκαιριού: τα θαλασσινά, τα ψάρια, οι μεζέδες, η αλμύρα, μαζί και οι συζητήσεις στο βραδινό τραπέζι με την παρέα και λίγο κρασί ή παγωτό. Τόσες γεύσεις και μαζί και αναμνήσεις από όλα τα προηγούμενα καλοκαίρια που τόσο όμορφα αποτυπώνονται στο μυαλό μας και συνεχίζουν να καλλιεργούν προσδοκίες και για τα επόμενα καλοκαίρια. Και μιας και είμαστε και σε άδεια μακριά από δουλειές και σχολεία, το πρόγραμμά μας τυπικά διαμορφώνεται με βάση το καθημερινό μας μπάνιο και το που και πότε θα πάμε για φαγητό.
Και μέσα σε αυτό το κλίμα και για κάποιους από εμάς το που και πότε θα φάμε συνοδεύεται και από το τί και πόσο θα φάμε και εάν και πόσο θα επηρεαστεί ο στόχος που έχουμε θέσει για να ελέγξουμε το σωματικό μας βάρος. Μερικές φορές η σκέψη αυτή μας στρεσάρει σε βαθμό που όχι μόνο μας αποσπά από τη χαλάρωση που θα θέλαμε τελικά, αλλά και μας βάζει σε ένα φαύλο κύκλο αρνητικής αυτοκριτικής και αυτομαστιγώματος που μας φέρνει στα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα και μία νέα κρίση πανικού τον Σεπτέμβρη.
Τι μπορούμε να κάνουμε αυτή τη χρονιά ώστε να απολαύσουμε και τις γευστικές εμπειρίες των διακοπών μας και παράλληλα να αποφύγουμε το…αυτομαστίγωμα που τυπικά ακολουθεί όταν αυτό δεν μας ωφελεί;
Ακολουθούν 4 πρακτικές συμβουλές για την εξάσκηση της ενσυνείδητης διατροφής – με λίγη δόση νευρογλωσσικού προγραμματισμού και «εποικοδομητικού» τρόπου σκέψης όπως μαθαίνουμε στο nutribalance by om – και στις διακοπές σας!
1) Αφήνουμε πίσω μας τη νοοτροπία της δίαιτας και της στέρησης για να χάσουμε βάρος πριν τις διακοπές ώστε να φάμε χωρίς στέρηση στη διάρκεια των διακοπών.
Η μείωση του βάρους πριν τις διακοπές και η συνειδητή (και προγραμματισμένη από πριν) απώλεια του ελέγχου μόλις φτάσουμε στο προορισμό μας, είναι μια από τις νοοτροπίες που παραδοσιακά μας κρατούν στον φαύλο κύκλο των αυξομειώσεων του βάρους και της διαρκούς «δίαιτας». Με τις γνωστές μας εύκολες και βραχυπρόθεσμες λύσεις για απώλεια κιλών, για τις οποιες θα μπορούσε να πει κανείς ότι δεν είναι πάντα απαραίτητα "κακές", με τη διαφορά ότι συνήθως τις ακολουθεί η γνωστή κούραση της στέρησης και η επαναπρόσληψη του βάρους...για να ξεκινήσουμε και πάλι από την αρχή από Σεπτέμβρη.
Έτσι, στις φετινές διακοπές αντί να σκεφτούμε με τη νοοτροπία της δίαιτας και να πούμε:
“Αρκετά στερήθηκα πριν τις διακοπές, ας φάω να το ευχαριστηθώ και μόλις γυρίσω θα αρχίσω πάλι δίαιτα”,
μπορούμε να έχουμε έναν ενσυνείδητο τρόπο σκέψης, και να πούμε:
“Τρώω ό,τι με ευχαριστεί και ευχαριστιέμαι ό,τι τρώω, χωρίς να χρειάζεται να στερούμαι ούτε να λιμοκτονώ”
και πηγαίνοντας και ένα βήμα παραπέρα να πούμε στον εαυτό μας:
«Επιλέγω να φάω ό,τι με ευχαριστεί τώρα και θα μου επιτρέψει να είμαι καλά και αργότερα, και απολαμβάνω ό,τι τρώω»
Το σώμα μας είναι σοφό και μπορούμε και να του επιτρέψουμε να μας καθοδηγήσει στο τί και πόσο θα φάμε και στην περίοδο των διακοπών. Όταν απολαμβάνουμε το φαγητό μας, μασώντας αργά, εστιάζοντας στο χρώμα, τη γεύση, την υφή, χωρίς να μας κρίνουμε και χωρίς την αίσθηση ότι κάποιος μας κυνηγά ή ότι τρώμε κρυφά (καθώς κρυβόμαστε από κάποιο άλλο κομμάτι του εαυτού μας) είναι πιο πιθανό να φάμε τόσο όσο πραγματικά χρειαζόμαστε ώστε να είμαστε και να νιώθουμε καλά.
Και με αυτό το τρόπο δεν θα χρειαστεί να "πέσουμε με τα μούτρα" στις νοστιμιές που προσφέρει ο κάθε τόπος για να καλύψουμε την στέρηση των προηγούμενων και των επόμενων μηνών, αλλά θα απολαύσουμε συνειδητά και με επίγνωση το φαγητό μας ως μέρος της εμπειρίας των καλοκαιρινών μας διακοπών.
2) Περιορίζουμε την ασυνείδητη κατανάλωση τροφής.
Συχνά στις διακοπές μας βρισκόμαστε μπροστά σε γεύματα και σνακ που μπορεί και να μην έχουμε καν προγραμματίσει – από την παραλία και τη βόλτα έως το ξενοδοχείο ή το κάμπινγκ. Έτσι, το να φάμε το σνακ που μας προσφέρει ένας φίλος ή συγγενής ή τον… λουκουμά με ζάχαρη του πλανόδιου πωλητή στην παραλία μπορεί να φαίνεται απλό ακόμη και όταν δεν πεινάμε. Το ότι δεν πεινάμε, ωστόσο, σημαίνει και ότι στην πραγματικότητα δεν χρειαζόμαστε αυτή την «περίσσεια» θερμίδων και ενέργειας. Για να αποφύγουμε την ασυνείδητη κατανάλωση τροφής μπορούμε να εστιάσουμε στα εσωτερικά ερεθίσματα της πείνας και να «ρωτήσουμε» και το σώμα μας ώστε να μας δώσει το πράσινο φως. Έτσι, αντί να σκεφτούμε:
“Υπάρχει παντού και συνέχεια φαγητό και μπορώ να τρώω ασταμάτητα και χωρίς να στερούμαι”
μπορούμε ενσυνείδητα (και εποικοδομητικά) να σκεφτούμε:
“Υπάρχει παντού και συνέχεια φαγητό, για αυτό θα επιλέξω τι καλό θα φάω σήμερα και θα το ευχαριστηθώ όταν και όσο πεινάω πραγματικά”.
3) Μπορούμε και να προετοιμαστούμε.
Είτε καθόμαστε στη παραλία είτε επισκεπτόμαστε τα αξιοθέατα του τόπου που έχουμε επισκεφθεί, το μόνο σίγουρο είναι ότι κάποια στιγμή θα πεινάσουμε. Στα πλαίσια της ενσυνείδητης διατροφής συνηθίζουμε να τιμάμε το αίσθημα της πείνας και να προσφέρουμε στο σώμα μας την απαραίτητη ενέργεια και τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται για να ανταπεξέλθει στις καθημερινές μας ανάγκες. Και για να είμαστε σίγουροι ότι φροντίζουμε ουσιαστικά τον εαυτό μας και ότι προσφέρουμε “καύσιμα” υψηλής ποιότητας, μπορούμε να έχουμε μαζί μας και μερικά θρεπτικά σνακ (όπως μερικά από τα πεντανόστιμα και θρεπτικά εποχικά φρούτα και ξηρούς καρπούς που βρίσκουμε στις περισσότερες περιοχές της χώρας μας).
4) Σεβόμαστε και «ακούμε» το σώμα μας, τρώγοντας όταν πραγματικά πεινάμε και σταματώντας όταν έχουμε «οριακά» χορτάσει αντί να έχουμε “σκάσει”.
Είναι γεγονός ότι συχνά στις διακοπές μας ερχόμαστε σε επαφή με διάφορες τοπικές κουζίνες και έχουμε την ευκαιρία να δοκιμάσουμε εδέσματα που δεν είναι άμεσα διαθέσιμα – ούτε το ίδιο «νόστιμα» στην καθημερινότητά μας. Πράγματι, είναι διαφορετικό να καταναλώσουμε φρουτάλια στην Άνδρο και κοτόπουλο τσερέπα στην Ιθάκη, από ότι στο κέντρο της Αθήνας! Αυτό, λοιπόν, που μας φαίνεται φυσιολογικό και θεμιτό είναι το να αδράξουμε την ευκαιρία να γευτούμε αυτές τις γεύσεις. Και καλά θα κάνουμε – λέμε εμείς που εκπαιδευόμαστε στην ενσυνείδητη διατροφή - αρκεί να το κάνουμε ενσυνείδητα και με επίγνωση, ώστε αφενός να αντλήσουμε όσο το δυνατό περισσότερη ικανοποίηση από τη γεύση και την εμπειρία και αφετέρου να καταλάβουμε πότε το σώμα μας μας λέει να σταματήσουμε ώστε να μην το παρακάνουμε. Κοινώς, μπορούμε και να απολαύσουμε το φαγητό μας, με όλες τις γεύσεις και τα αρώματα και το περιβάλλον στο οποίο το καταναλώνουμε, χωρίς να χρειαστεί να «σκάσουμε».
Ας δοκιμάσουμε λοιπόν να παρατηρήσουμε τα χρώματα του φαγητού μας, τις μυρωδιές, την υφή, ας μασάμε αργά, παρατηρώντας το πώς αλλάζουν οι γεύσεις κατά τη μάσηση, ας σκεφτούμε το ποιος ετοίμασε το πιάτο αυτό για εμάς, και πώς έφτασε μπροστά μας. Και ας κάνουμε που και που μια παύση, ρωτώντας το σώμα μας αν χόρτασε. Και μόλις αρχίσουμε και νιώθουμε το αίσθημα του κορεσμού μπορούμε και να σταματήσουμε. Και να συνεχίσουμε να παρατηρούμε, πως νιώθουμε μετά το φαγητό, είμαστε ανάλαφροι ή βαρύναμε; Το ευχαριστηθήκαμε όσο περιμέναμε;.
Και κλείνοντας εδώ, για την περίπτωση που δεν το παρατηρήσατε, μέχρι στιγμής δεν εστιάσαμε ούτε σε θερμίδες, ούτε στο τί επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται σε είδη φαγητών και τρόπους μαγειρέματος. Γιατί, όπως μαθαίνουμε και από κοντά, όσο ακούμε το σώμα μας, προσφέροντάς του θρέψη και ευχαρίστηση, όταν πραγματικά το χρειάζεται και όχι όταν απλά είναι διαθέσιμο το φαγητό, μακριά από αυτομαστίγωμα και τύψεις, τότε μπορούμε πραγματικά να ξεφύγουμε από τη νοοτροπία της δίαιτας και των θερμίδων και να «σπάσουμε» τον φαύλο κύκλο μείωσης και επαναπρόσληψης του βάρους!
Καλές διακοπές λοιπόν! Και ας απολαύσετε τις εικόνες, την ηρεμία, την αναψυχή και, ναι, και τις γεύσεις που σας προσφέρει ο κάθε τόπος, φροντίζοντας πάντα τον εαυτό σας σε κάθε επίπεδο.
Και για το δρόμο…
Ας έχουμε κατά νου ότι, στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει σωστό και λάθος. Πολλοί από εμάς θέτουμε στόχους για τη διατροφή και την υγεία μας, για τον τρόπο ζωής μας, για τη φυσική μας κατάσταση. Και το πως θα τους πετύχουμε, όπως και ο χρόνος που θα αφιερώσουμε τόσο στο ταξίδι όσο και στις ενδιάμεσες στάσεις, αποτελούν “προσωπική” υπόθεση του καθενός.